Verhaal van Den Oever

Zoeken in collectie Verhaal van Den Oever

Den Oever is een kleine buurtschap ten zuiden van Emmen. De eerste bewoning is bekend van 1560. Door een grote brand in de zomer van 1846 brandden er drie van de vier boerderij af. Noordelijker ontstond een nieuwe buurtschap.

Aan het begin van de negentiende was de kleine buurtschap Den Oever uitgegroeid tot vier boerderijen, waarvan de bewoners allemaal familie van elkaar waren. Een brand in 1846 legde drie van de vier boerderijen in as. Iets noordelijker werd een nieuwe buurtschap gesticht met vijf boerderijen, in het begin onder de naam van Nieuwen Oever. Omdat er in het midden van de twintigste eeuw een rondweg aan de zuidkant van Emmen kwam, met een verbinding naar Klazienaveen, sneuvelden bijna alle boerderijen onder de slopershamer nadat ze waren aangekocht door de gemeente Emmen.

De laatste boerderij op de Nieuwen Oever brandde af in 1892, maar werd herbouwd. En de boerderij in de oude buurtschap Den Oever brandde af op Eerste Paasdag 1976 en werd ook herbouwd. Daarmee waren alle oorspronkelijke boerderijen verdwenen.

Bert J. Finke gaf in 2017 het boek ‘Den Oever. De geschiedenis van Den Oever en Nieuwen Oever’ uit, waarin de behuizings- en bewoningsgeschiedenis is beschreven van alle boerderijen die tot het midden van de negentiende eeuw in de buurtschap Den Oever werden gebouwd. Een reconstructie aan de hand van diverse bronnen laat zien waar de afgebrande boerderijen oorspronkelijk hebben gestaan. Genealogieën van de families Ten Oever (1560-1741) en Oevermans (1741-heden) maken de band tussen de erven en de families duidelijk. Een deel van de geschiedenis van de individuele boerderijen is opgenomen in de database van hierkomjijweg.nl